Bye bye Camry

Lieve familie en vrienden,

Nog even een up-date van ons voordat we dadelijk gaan vliegen naar New York. We hebben zojuist de Camry ingeleverd bij de car returnal. Edwin wilde de auto het liefste meenemen, maar dat gaat zo moeilijk in een koffer, haha! Na ruim 6000 km trouwe dienst moesten we dus afscheid nemen van onze Camry en gingen we met de shuttle naar Sky Harbour Airport. Op vliegveld natuurlijk weer allerlei security en nu zitten we te wachten totdat we mogen boarden. We vliegen deze keer met Delta. We hebben ook nog een overstap in Minneapolis en dan naar New York, waar we vanavond als het goed is rond 11:00 uur aankomen. Weer een echt reisdagje, dus!

Hieronder nog ook nog onze belevenissen van de afgelopen dagen en dan hopen we jullie snel weer onze belevenissen in New York op te hoogte kunnen stellen, we hebber er zin! Hopelijk valt het weer een beetje mee, want op dit moment regent het er!!! We zullen zien, weer bedankt voor al jullie berichtjes en tot gauw weer!

Liefs van Edwin en Janneke

Zaterdag 25 september ’10

Vanmorgen hoefden we niet voor ons ontbijt te zorgen, dat werd voor ons gedaan. Zag er allemaal prima uit toen we in de ontbijtruimte kwamen van het Holiday Inn. We ontbeten op ons gemakje en maakten plannen voor die dag. Na het ontbijt reden we naar de South Rim van the Grand Canyon om zo de drukte in het park voor te zijn. Dat is het voordeel als je vlakbij het park logeert. We parkeerden de Camry bij het visitor centre en liepen naar de Rim. Elke keer is het weer zo mooi om the Grand Canyon te aanschouwen, je blijft foto’s nemen! Het was zonnig weer, alleen stond er echt een enorm harde wind. Dus we moesten opletten dat we camera’s goed vasthielden, anders vlogen ze zo the Grand Canyon in! We besloten om eerst een gedeelte van de Rim Trail tot Pipe Creek Vista te lopen. Bij elke stap die je zet, lijkt het of je weer een ander schilderij binnenstapt, echt ongelooflijk! Na 2 kilometer gelopen te hebben, gingen we weer terug met de shuttlebus naar het visitor centre. Ook in dit nationale park hebben ze weer shuttlebussen en die rijden verschillende loops, zodat je auto op de parkeerplaats kan laten staan . We keken nog even rond in het visitor centre en reden daarna naar een parkeerplaats nabij The Canyon Village. Hier heb je verschillende restaurants en hotels direct met uitzicht op the Grand Canyon. Het wordt geëxploiteerd door Xanterra, zoals in alle nationale parken en dat houdt in dat alle gebouwen helemaal passen in de omgeving van het nationale park. Echt heel mooi gedaan, de gebouwen stammen vaak nog vanuit de begintijd van de nationale parken, zoals ook het beroemde El Tovar Hotel. Heel wat anders, dan wat we gisteren bij the West Rim zagen….

Zie ook:
http://www.grandcanyonlodges.com/lodging-overview-627788750-411.html

http://www.nps.gov/grca/photosmultimedia/


We hadden met dit warme zin in een ijsje, dus nabij Bright Angel Lodge een ijsco gekocht. Toen konden we genieten van het uitzicht op the canyon en het ijsje. Na deze verkoeling stapten we op de shuttlebus richting Yavapai Point, zodat we vanaf daar terug konden lopen via een ander gedeelte van de Rim Trail. Bij Yavapai Geology Museum had je mooi uitzicht op de Colorado River en kon je ook met een verrekijker al het moois bewonderen. Zo zagen we ook de gebouwen van the North Rim, daar zijn we paar jaar geleden geweest, ook heel mooi. Verder kon je een aantal rafts zien op de Colorado River en ook Phantom Ranch. Zowel vanaf the South als the North Grand Canyon gaan er tochten, per voet of op een ezel, naar de Colorado River en er wordt dan vaak overnacht in Phantom Ranch. Na deze stop liepen we met de zon op onze snoet verder en onderweg gingen we ergens in de schaduw genieten van het mooie uitzicht. De wind was inmiddels gaan liggen en de zon was behoorlijk fel geworden, dus flink smeren, anders zouden we van die rode kreeftjes worden, haha. Ook zagen we weer veel eekhoorntjes, echt zo schattig! Aan het einde van de middag zweefden er steeds meer condors boven The Grand Canyon, echt machtige beesten, zeg! We zagen er zelfs een paar op hun makje op een rots zitten! Na al dit moois kwamen we weer terug bij ons beginpunt the Bright Angel Lodge en liepen naar onze Camry in parking lot D. We waren zo weer bij ons hotel, nog geen 10 minuten rijden. Op de hotelkamer ging Edwin TV kijken en Janneke zorgde ervoor dat de was weer gedaan werd. Deze keer moesten we zelfs daarvoor naar een ander hotel om de was te kunnen doen, maar allang fijn dat deze faciliteit gebruik konden maken. Toen dat klusje ook weer geklaard was, gingen we op pad voor ons avondeten. Tusayan is niet meer dan een straat met hotels en enkele restaurantjes/fastfoodketens. Deze keer werd het de Pizza Hut en zaten we al vrij snel te smikkelen van onze pizza. Ook hier bij het avondeten weer standaard frisdrank erbij, dat komt ons neus onderhand uit, haha! En het mooie is dat je dan ook nog een refill kan halen, niet 1x, maar zoveel je wilt! Na het avondeten liepen we terug naar het hotel en het was enorm afgekoeld buiten, dus we waren blij dat we een jas bij hadden! Op de hotelkamer keken we nog een tijdje TV en maakten weer dankbaar gebruik van ons notebook!

Zondag 26 september ’10

Vanmorgen ging de wekker om 07:00 uur, maar de snooze ging een paar keer af, voordat we daadwerkelijk uit bed stapten. Vandaag vertrokken we weer uit Tusayan, zodoende wilden we niet al te laat vertrekken. We hadden namelijk nog een rit van 3 uur voor de boeg naar Phoenix. Eerst ontbeten om weer een goede ondergrond te hebben voor die dag en vervolgens na het uitchecken, reden we richting het zuiden. Het landschap veranderde, de temperatuur veranderde en daarmee ook de hoogte waarop we ons bevonden. Van een groen landschap werd het weer een woest(ijn) landschap, waarbij de temperatuur opliep tot 106 Fahrenheit in Phoenix en qua hoogte t.ov. zeeniveau gingen we van 6000 feet naar 1100 feet. Na de middag kwamen we aan in Phoenix en stonden we op de parkeerplaats van the Phoenix Zoo. Toen we uitstapten, stapten we dus in een sauna, om het zo maar te verwoorden… Wat een hitte, zeg! We hadden gelezen dat er genoeg schaduwplekken in de dierentuin waren, anders was het voor ons niet te doen geweest! Weer goed insmeren en toen gingen we aapjes kijken, of misschien was het wel andersom, haha! Als eerste zagen we langs de route zagen we een hummingbird “in het wild”. Altijd weer fascinerend om te zien! De snelheid van die vleugeltjes! De dierentuin was opgedeeld in verschillende zones, zoals het Arizona trail, Africa trail en Tropics trail. We wandelen op ons gemakje langs alle dieren en liepen zoveel mogelijk in de schaduw. We zagen zelfs nog een flinke slang langs de wandelroute in de struiken verdwijnen, Edwin wilde het filmen, maar de slang was er vandoor! Edwin balen! Vervolgens was Janneke extra alert bij elke stap die ze zette, zoals jullie zullen begrijpen. Die beesten horen volgens haar achter de tralies en niet “in het wild” in de dierentuin rond te kruipen… Het was zo bloody hot, dat we ervan af zagen om het Africa gedeelte te doen, want de zon brandde op onze huidjes. Het was toen al aan het einde van de middag dat we naar ons hotel reden, deze keer het Hampton Inn vlakbij het vliegveld Sky Harbour. We checkten in en waren deze keer heel blij met de airco op de kamer! We zeiden ook al, als hier de stroom een keer uitvalt, dan hebben ze echt een probleem! Een tijdje op de hotelkamer gerelaxed en ook ging Janneke aan de slag met het reorganiseren van de koffers, omdat we morgen naar New York vliegen. Rond 19:00 vonden we het mooie tijd om te gaan eten en liepen we naar de Taco Bell, vlakbij het hotel. Daar aten we onze buikjes weer rond, altijd weer lekker Mexicaans eten! Terug in het hotel werkte Janneke het reisverslag nog bij en Edwin lag languit TV te kijken. We merkten dat we toch wel heel moe waren en tegen 22:00 uur vielen we dan ook als een blok in slaap...