Al heel veel beleefd!

Lieve familie en vrienden, daar zijn we weer!

Inmiddels vanuit Canada een up-date van onze belevenissen tot nu toe. Hoplijk kunnen we de komende tijd oze belevenissen eerder op de site zetten, gewoon per dag, maar het is maar net hoe het met internet uitpakt en zo...

Zondag stonden we rond 07:00 uur op, want we hadden nogal last van de jetlag die nacht. Na een verfrissende douche gingen we ontbijten in het hotel. In Nederland zit het ontbijt 9 van de 10 keer inbegrepen, maar in Amerika is dit juist andersom. Maar moet daarbij zeggen dat het steeds vaker voorkomt. Het was een prima ontbijt waar de dag goed mee konden beginnen. Na het ontbijt de koffers gepakt, weer ingeladen in de Camry. Op naar Mount Rainier National Park! Het weer viel niet tegen voor Seattle, namelijk geen regen, maar bewolkt met een flauw zonnetje. We reden er ongeveer 2 uur op om bij de ingang van het park te komen. Gelijk toen maar een Golden Eagle-pass gekocht, zodat we in alle nationale parken van Amerika kunnen. Hoort onderhand bij de standaarduitrusting van onze reizen in Amerika, haha! Mount Rainier is een enorm park, dus moesten er keuzes gemaakt worden. Dat is altijd, als je de eerste keer in een nationaal park bent. Aan de hand van de info, die we van de rangers hadden gekregen, besloten we om een 3-tal trails te wandelen en nog onderweg door het park bij enkele uitzichtpunten te stoppen. We vermaakten ons prima en tegen 15:00 uur verlieten we het park weer om richting Seattle te rijden. We kwamen tot de conclusie dat het een heel groen, ruig en machtig park is. Alleen was het wel jammer dat Mount Rainier constant in de mist was verscholen. Maar toen we richting Seattle reden, trok de lucht open en konden we toch nog een aantal mooie plaatjes schieten van deze machtige vulkaan. Echt gigantisch mooi! Na deze mooie afsluiting reden we richting ons hotel in Seattle. Dit keer was het Best Western Place by the Green. Als we ons zouden vervelen, kunnen we zo een balletje slaan, haha! Echt een supermooie hotelkamer en alles schoon, heel belangrijk. Naast het hotel zat een Chinees restaurant, dus de beslissing was al snel genomen, dat we daar iets zouden gaan eten. Was erg lekker en we konden er weer tegen voor die dag. Op de hotelkamer nog gerelaxed en weer op tijd naar bed, want onze ogen vielen weer dicht..

Zie ook:
http://www.nps.gov/mora/

Maandag was het Labour Day ofwel alle Amerikanen hadden ook vrij. Dit was duidelijk merkbaar,toen we het Museum of Flight in Seattle aankwamen die dag. Ook deze morgen weer rond 06:00 uur weer klaarwakker, zou thuis ook wel eens makkelijk zijn om gewoon voor de wekker wakker te worden, haha!We hoefden ons niet te haasten, want het Museum of Flight was pas vanaf 10:00 uur open. Dus rustig ontbeten en daarna naar de vliegtuigen. Bij het kopen van de tickets vragen we tussen neus en lippen door of er ook military discount geldt en dit is inderdaad geval, ook voor Nederlandse militairen. Echt heel grappig, want in Nederland zou dit ondenkbaar zijn! Zo merk je weer dat het er hier iets anders aan toegaat dan in Nederland, wij kunnen het in ieder geval wel waarderen. Na deze leuke bijkomstigheid even de plattegrond bekeken en we begonnen met een expositie over de ruimtevaart. Erg interessant hoe dat zich allemaal heeft ontwikkeld. Na deze expositie gingen we de zaal in waar allerlei vliegtuigen tentoongesteld stonden. Ook nog in de zogenoemde verkeerstoren gekeken. Van al deze indrukken krijgt een mens honger, dus eerst maar even iets gaan eten in het lunchroom. Toen we weer energie hadden opgedaan, gingen we de expositie van de Tweede Wereldoorlog bekijken. Een erg mooie en reuze interessante tentoonstelling. Daarna was het tijd om de grote vliegtuigen buiten te gaan bekijken, zoals de Concorde en Air Force One. Het was niet echt warm buiten, maar gelukkig droog. Na het bezichtigen van deze grote jongens, nog even rondsnuffelen in de giftshop en toen de auto in om richting Vancouver te gaan. Het was inmiddels al tegen 14:30 uur. Het weer werd steeds slechter, dikke regenbuien en een grijze bedoeling, echt niet gezellig! Maar Edwin stuurde de Camry door alle buien heen richting Canada. Rond 17:00 uur kwamen we bij de grens aan en deze keer ging het heel vlotjes. Waarschijnlijk omdat Edwin dit jaar ook al in Canada is geweest. Uiteraard werd de stempel in het paspoort wel even gecontroleerd. Toen nog een half uurtje rijden en we waren op plaats van bestemming, namelijk in North Vancouver. De koffers weer uitgeladen en naar kammer 220 gebracht. We besloten om op tijd te gaan eten, want morgenochtend is het vroeg dag vanwege onze overtocht naar Vancouver Island. We aten weer bij Earls, een restaurantje waar we 2 jaar geleden ook hebben gegeten. Beviel ons toen erg goed en deze keer was het weer smullen! Na deze verwennerij weer terug naar het hotel. Edwin ging lezen en Janneke werkte het reisverslag bij.

Zie ook:
http://www.museumofflight.org/

Ook gisteren ging de wekker weer vroeg af, namelijk om 05:30 uur. Dit alles om op tijd bij de ferry naar Vancouver Island te zijn. We zouden namelijk om 08:30 uur de oversteek maken, echter we moesten al van 07:30 uur de gereserveerde kaarten bevestigen. Zodoende zaten we om 06:30 uur al aan het ontbijt en om 07:00 uur waren we uitgecheckt en wel. We gingen de Highway 1 west op richting Horseshoe Bay en om 07:20 uur stonden we in de rij voor de tickets van de ferry. Onze reservering was bekend, dus we mochten aansluiten in rij 2 om de ferry op te gaan. We reden pas daadwerkelijk de ferry rond 08:00 uur op. Het was er erg druk met auto’s. Toen we de auto op deck 4 van de ferry hadden geparkeerd, gingen we naar bovendek. We hadden een mooi uitzicht toen de ferry koers zette richting Vancouver Island. Onderweg uiteraard foto’s gemaakt en zitten genieten van het mooie uitzicht. Rond 10:00 uur moesten we weer naar de auto en enkele minuten later reden we Vancouver Island op. We reden eerst richting Port Alberni. Daar hebben we even een pauze genomen bij de Tim Hortons, altijd goed! Toen we onze buikjes weer vol hadden gegeten, stapten we weer in de Camry en reden richting het visitor center van de Pacifim Rim National Park. We bereikten het visitor center na ruim een uur rijden en onderweg zat er ook nog een zwarte beer aan de kant van de weg besjes te eten. Bij het Visitor Center informatie verzameld en we besloten eerst naar Uncluelet te gaan. Daar gingen we trail lopen, namelijk door heel apart bos en ook nog langs de kust. Echt prachtig! We liepen op dat moment rond in bear, cougar en wolf county, dus Janneke zorgde er wel voor dat er genoeg geluid werd gemaakt zodat dit de genoemde dieren op afstand zou houden, haha. Na ruim 2,5 kilometer gelopen te hebben, zat deze wandeling er weer op en reden we richting Tofino. Daar boekten we een excursie “bear watching” voor de volgende dag. Wel heel vroeg, namelijk om 06:45. Dit in verband met het getijde, bij laag water hebben we de meeste kans om beren te zien. Na deze boeking reden we naar ons hotel Middle Beach Lodge. Het ligt echt supermooi aan de kust in de bossen! Spullen weer geïnstalleerd op de kamer en toen naar het strand gelopen/geklauterd. Na deze wandeling zijn we naar Tofino gereden om ergens iets te gaan eten, maar dat viel niet mee!!! Allemaal wazige restaurantjes en uiteindelijk ergens een hamburger met frietjes gescoord. Daar betaal je hier dan ook het volle pond voor, namelijk CAD 45,-!!! Na ons etentje teruggegaan naar ons hotel en daar de zonsondergang gefotografeerd. Na zo’n lange dag lekker op hotelkamer gerelaxed. Wel nog gebruik gemaakt van de coffee corner en de niet te versmaden home-made cookies! Rond 22:00 uur waren Jip en Janneke weer in dromenland van alle belevenissen…

Het is vakantie, maar van uitslapen is het er nog niet van gekomen. Vanmorgen weer een record met opstaan, namelijk om 05:00 uur ging de wekker af. Hoewel het niet te geloven is, was Janneke als eerste eruit. Een douche doet het dan erg goed op zo’n vroeg tijdstip. We moesten namelijk op tijd zijn voor de excursie “bear watching”. Om 06:30 uur moesten we ons al melden bij de jachthaven van Jamie’s Whales, Bears & Adventures. We konden als eerste de boot op, dus snel een mooi plekje zoeken, want het was drukker dan verwacht. De hele boot was gewoon volgeboekt! Eerst vaarden we een stukje op hoge snelheid naar het gebied waar we beren zouden kunnen zien. Het was heel erg mistig, dus heel apart om met hoge snelheid te varen en je ziet niet waar je naar toegaat. Toen we in het berengebied aankwamen, moest iedereen heel stil zijn, want door de galm over het water, zouden we anders de beren al wegjagen voordat we hen gezien hadden. In het begin hadden we allebei, dit wordt niets, het was zo mistig… Toch leverde deze weersomstandigheden hele mooie plaatjes op. Gelukkig loste de mist na verloop van tijd gedeeltelijk op. Als eerste zagen we een bald eagle en daarna kwamen de beren tevoorschijn om het zomaar te zeggen. Echt heel de boot enthousiast natuurlijk en de camera’s deden goed werk. Ook zagen we nog orca’s en zeeleeuwen in het water. Als klap op de vuurpijl zagen we nog een wolf! Echt fantastisch om mee te maken! De wolf begon zelfs nog te “huilen” ofwel helemaal super. We waren wel helemaal verkleumd toen we weer in de haven van Tofino aankwamen, maar waren wel een mooie ervaring rijker! Snel de Camry in, kachel aan en naar het hotel gereden. Daar meteen doorgelopen naar het ontbijt, want dat zou om 10:00 uur zijn afgelopen. We waren er 09:50 uur, dus konden we ons nog tegoed doen aan allerlei lekkernijen. Dat ging er wel in na zo’n boottochtje. Toen we weer energie hadden opgedaan, gingen we weer op pad en de zon was inmiddels ook door de bewolking heen gebroken. We reden als eerste naar het verste punt in het Pacific National Rim Park, namelijk Wickaninnisch Interpretive Center. Daar informatie vergaard over het park en nog genoten van het uitzicht op het strand. Helaas kwam er steeds weer mist opzetten, daar zaten we eigenlijk niet op te wachten. Het strand achter ons gelaten en toen een trail gaan lopen bij Shorepine Bog. Weer een heel apart soort bos, echt fantastisch dat er zoveel verschillende soorten bomen zo vlakbij de kust groeien. Na deze trail weer de auto in en toen de Rainforest trail gelopen. Echt super om door een regenwoud te lopen. De gehele trail liepen we over een aangelegd pad van houten planken, echt adembenemend mooi dat regenwoud! Toen we zo’n 2 kilometer hadden gelopen, reden we richting Long Beach. Het was de bedoeling om hier te gaan wandelen, maar het zicht was zo slecht en het werd vloed. Het is hier extra oppassen zodra het vloed wordt, er wordt dan echt van alles het strand “opgesmeten”. Het strand ligt hier dan ook bezaaid met boomstammen. Na deze stop reden we naar onze laatste trail “Radar Hill”. Hier heeft een radar gestaan ivm de koude oorlog en het uitzicht zou erg mooi moeten zijn. Alleen de mist bleef ons achtervolgen, dus het uitzicht was niet waar wij op hoopten. Na deze drukke dag reden we toen naar Tofino om inkopen te doen voor het avondeten, want de restaurantjes zijn hier niet alles. We waren toen rond 16:00 uur weer in het hotel en genoten nog van het mooie uitzicht op het strand. Uiteindelijk naar de kamer gegaan om te relaxen. Ook nog een wasje gedraaid en voor de rest van de tijd gelezen, de foto’s nog eens bekeken en het reisverslag eindelijk op internet kunnen zetten. Na een mistige dag maar vol van indrukken, vielen de luikjes tegen 21:30 uur echt dicht...

Zie ook:
http://www.pc.gc.ca/pn-np/bc/pacificrim/index.aspx

Liefs van
Edwin en Janneke