Van The Grand Canyon naar Zion National Park

Lieve familie en vrienden,

Ook vannacht weer heerlijk geslapen en met de zon op je snoet wakker worden is natuurlijk altijd goed. Eerst geprobeerd om het reisverslag te uploaden, want gisterenavond lukte dit voor geen meter. En jawel, nu ging het in een keer goed! Vervolgens een lekker warme douche en toen aan ons zelf geïmproviseerde ontbijtje op de kamer. Na het ontbijt werden alle spullen weer ingepakt en konden we uitchecken. Vandaag zou met name weer een reisdag zijn, om in Zion National Park te komen, namelijk ruim 200 miles to go. Maar voordat we echt verder gingen, stopten we onderweg nog bij de viewpoints Grandview point, Moran Point en Lipan Point aan de oost-uitgang van The Grand Canyon. Het blijft moeilijk om van zulk mooi en overweldigend landschap afscheid te nemen, maar we gingen weer op weg naar een ander mooi landschap. Er stond vandaag enorm veel wind, dus je woei weg bij de uitkijkpunten! We hebben gisteren echt geluk gehad met zulk mooi weer, dat beetje rood worden, nemen we dan op de koop toe, haha. De koers werd via de 89 North ingezet richting Navajo Bridge. Weer genoeg te zien onderweg, dus voordat we het wisten, waren we er al. Er liggen hier een nieuwe en oude brug naast elkaar over The Colorado River. Er was nu zelfs een visitor center bijgebouwd, dat lieten we voor het was en we liepen over de brug om foto’s te nemen en te filmen. Na deze break vervolgden we onze weg via de 89A en van rode rotsen, kwamen we terecht in een groen landschap van bossen, we klommen dus en vervolgens daalden we weer, en kwamen weer in een rode rotsen landschap terecht. In Kanab hadden we nog een break en Janneke was heel blij dat hier wel een plaspauze mogelijk was op een schoon toilet en hoe kan het ook anders bij Mac Donalds. Bij The Navajo Bridge had Janneke al hoge nood, maar de toiletten waren daar a la Dixie en echt niet te harden, dus het was daar kiezen of delen. Maar in Kanab was de nood weer opgelost en kon er wel weer een smoothie bij. Edwin koos voor een iced cafe en we begonnen aan het laatste stukje naar Zion National Park. De klok was inmiddels ook weer een uur vooruit, omdat we nu weer terug in Utah waren. Af en toe weet je niet meer precies hoe laat het is, dus vandaag een uurtje minder. Zodoende was het al tegen 16:30 uur toen we bij de ingang van Zion National Park aankwamen. In het park stopten we ook nog om foto’s te maken van een groep bighorn sheeps en uiteraard werd er ook gefilmd. Deze scenic drive tot en met de tunnel is zo ontzettend mooi, elke keer zijn we er weer stil van. Om bij de andere kant van het park te komen, moesten we even wachten voor de tunnel, dit is namelijk maar eenrichtingsverkeer. Maar de ranger gaf al snel aan dat we verder konden en via de haarspeldbochten reden we verder via de scenic drive naar Springdale, alwaar ons hotel Quality Inn is gelegen. We hebben al vaker in dit hotel gelogeerd en dat is goed bevallen. Het ligt vrijwel direct naast het park en er is een busshuttle naar het park voor de deur. We hadden deze keer een kamer op begane vloer met een patio, hopelijk kunnen we morgen daar nog lekker zitten. Maar vandaag gingen we nadat alles weer was geïnstalleerd nog even het park in voor een trail tijdens sunset. De shuttlebus naar het park kwam er vrijwel meteen aan en in het park stapten we over op de volgende shuttlebus, die ons naar Canyon Junction bracht. Vandaar liepen we via de Pa’rus trail terug naar de ingang van het park, alwaar we weer de shuttlebus downtown Springdale namen om een hapje te gaan eten. Het was inmiddels alweer 19:30 uur en we wandelden naar Oscar’s Cafe, omdat in het verleden goed was bevallen. Echter was het daar erg druk, dus liepen we naar een ander restaurant, maar daar was het nog drukker. Dus weer terug naar Oscar’s en daar 15 minuten gewacht op een tafeltje. Het was ons al opgevallen dat het hier ook erg druk was net als in The Grand Canyon en dat kwam dus wel uit gezien de wachttijd bij de restaurants. We konden heerlijk buiten eten, de wind was gelukkig een heel eind gaan liggen. Na het eten wandelden we terug naar het hotel en zetten daar nog koffie. Met een kop koffie erbij ging Edwin TV kijken en Janneke ging eerst aan de slag met het reisverslag en de foto’s, waarna zij op bed plofte en TV ging kijken. Alweer een dag vol belevenissen voorbij, wat gaat het toch snel die vakantie!

Liefs van Edwin en Janneke