On the road again

Lieve familie en vrienden,

In de nacht dat we logeerden in Cedar City hadden we een persoonlijke wakeup call op Jannekes telefoon, rond 04:00 uur. Echter Janneke was zo slaperig dat ze dit telefoontje per ongeluk heeft weggedrukt. Voor degene die ons heeft proberen te bereiken, het was zo niet bedoeld.... Na dit telefoontje toch nog maar een paar uurtjes slaap erbij gepakt. Edwin was rond 06:00 uur al in de weer met de Ipad en Janneke sliep door tot 07:00 uur. Het weer zag er goed uit, zon kwam op en de vogeltjes floten op zijn best. Na het waterballet gingen we ontbijten in het hotel. Deze keer zelfs scrambled eggs! De belangrijkste maaltijd van de dag was weer binnen en we konden, nadat we alles weer hadden ingepakt, op weg naar Salt Lake City. De TomTom gaf aan een reis van 3,5 uur voor de boeg. We vervolgden onze weg op de I15 North en het landschap was redelijk groen te noemen voor deze tijd van het jaar. Dit kwam volgens de locals, dat het hier nog nooit zo vaak had geregend... Nou, maar hopen, dat ze de rest van de regen bewaren tot na onze vakantie in Amerika! De verschillende landschappen passeerden de revue en met name de wolkpartijen waren heel mooi, als je zover weg kan kijken. Zo zagen we ook een regenfront op ons afkomen, dus videocamera klaar en filmen maar. Dat was echt niet normaal, dat er in zo'n korte tijd zoveel water naar beneden kan komen. Begrijpelijk dat je hier flash floods krijgt als de grond droog is, het kan geen kant op. Binnen mum van tijd stond er een enorme hoeveelheid water op het wegdek, dus maar even de snelheid eruit en voorzichtig doorgereden. Wat deze keer ook opviel is dat er zelfs 80 miles gereden mocht worden op diverse stukken. Toch leek het een beetje op Holland, want ook hier wisselden de snelheden zich regelmatig af, dan weer 75 of 65 of 80. Uiteraard stond er regelmatig een state trooper in de berm, gelukkig hebben we cruise control, dus dan kun je goed op snelheid blijven. Na de middag maakten we een stop bij de The Mac en om ons te oriënteren wat we verder die dag zouden gaan doen. Aanvankelijk zouden we grotten hier in de buurt gaan bekijken, maar aangezien dat op de route richting Vernal ligt, hebben we dat verplaatst. Bij The Mac even gebruikt gemaakt van Wifi en we besloten in de buurt van het hotel te blijven, aangezien de weather site thunderstorms aangaf. Voordat we naar het hotel reden nog even getankt, want de gallons zijn zo op met deze af te leggen afstanden. In het hotel konden we al inchecken, alleen onze naam te vinden is niet altijd gemakkelijk voor Amerikaanse begrippen. Deze keer konden ze helemaal niets vinden! Dit is de eerste keer dat we dit meemaken in al die tijd dat we hotels hebben geboekt, ach, ja, eens moet de eerste keer zijn. We hadden een bevestiging van Expedia, dus er werd voor ons gebeld naar Expedia en toen was het gelukkig zo opgelost. Koffers naar de kamer gezeuld, er was namelijk geen lift, en alles weer een plekje gegeven. Vervolgens weer de auto in en richting Thanksgiving Point Gardens gereden. Het was even de gok met het weer, maar bij aankomst even een update gevraagd en het front zou ons passeren, dus tickets gekocht met military discount en de the gardens in. Er waren verschillende tuinen, zoals een Rose Garden, Italian Garden, Mountain Garden en Prairie Garden. The Koi View Pier en The Waterfall Amphitheatre waren ook mooi om te bezichtigen. Het weer had meegewerkt, gelukkig geen thunderstorms, en aan het einde van de middag gingen we weer terug naar het hotel. Op de hotelkamer braken de relax-uurtjes aan en tegen 18:00 uur gingen we op pad voor ons avondeten. Binnen loopafstand inclusief trottoirs waren er genoeg eetgelegenheden. We wilden bij de Subway een broodje halen, maar dat duurde daar een eeuwigheid, dus uiteindelijk kwamen we uit bij The Wendy's. We dachten nog enigszins gezond te eten door een flatbread met grilled chicken te kiezen, maar dit bleek toch niet zo'n culinair hoogstandje te zijn. Gooien ze die kip in de frituur! Ach, ja, we pasten ons gewoon aan en het was dus gewoon vette hapdag, haha. Na het eten weer naar het hotel gewandeld en de jetlag sloeg bij Janneke toe. Edwin ging nog TV kijken, maar Janneke viel na het uploaden van de foto's van bij de vorige reisverslagen om van de slaap. Tegen 21:00 uur plaatselijke tijd gingen de luikjes dicht en waren we in dromenland.

Vanmorgen werden we rond 06:00 uur wakker en toen nog aan het reisverslag gewerkt. Edwin is inmiddels goede vrienden met de Ipad en was het laatste nieuws in Nederland aan het scannen. Zo dat was het voor dit moment, dan gaan wij ons opmaken voor het vervolg van onze reis, richting Vernal.

Liefs van Edwin en Janneke