Eindelijk onze reis door Amerika kan beginnen!

Lieve familie en vrienden,

Onze reis in Amerika kon vanmorgen beginnen! Maar voor het zover was...

Gisteren vertrokken we na een super uitgebreid en heerlijk ontbijt bij Van de Valk Schiphol met de Van de Valk-bus naar Schiphol. Binnen no time stonden we op Schiphol en zowel het inchecken als de douane verliep zeer soepel. We hadden tijd genoeg, dus op ons gemakje rond gewandeld en nog parfum + aftershave gescoord. Ook nog echte koffie gedronken, want in Amerika is het maar afwachten met de koffie. Alleen de koffie van Starbucks is niet te weerstaan, daar is geen twijfel over mogelijk, toch Mareille en Simone? Rond 14:30 uur zouden we moeten boarden, maar dat liep uit. Ook het vertrek was dus zodoende een klein haf uur later dan gepland en we moesten ook nog eens via de Polderbaan... Onze overstaptijd op Heathrow begon steeds krapper te worden. Gelukkig verliep de vlucht prima en konden we meteen op Heathrow landen, maar toen was er geen parkeerplaats voor het vliegtuig, of zoiets... Weer ruim een kwartier later, konden we het vliegtuig uit. Nog alle checks en toen met de metro naar de juiste terminal en het was niet te geloven, maar de metro vertrok niet, storing, dus daar was ook nog een vertraging van 10 minuten. We hebben dus moeten rennen, uiteraard naar de verst mogelijk balie in de terminal, om op tijd te kunnen inchecken op Heathrow! Maar gelukkig gehaald! Het was nog geen vrijdag de 13e, maar het leek er erg op, haha! Onze vlucht naar Amerika kon dus beginnen en hopen dat onze koffers het ook op tijd hadden gehaald... In het vliegtuig hebben we ons vermaakt met lezen, puzzelen, films kijken en proberen te slapen. De vlucht verliep vrij rustig en we hebben nog mooie foto's kunnen maken onderweg. Uiteindelijk waren we rond 19:00 uur plaatselijk tijd in Las Vegas en een uur later stonden we bij the rental cars, inclusief koffers, joehoe!!! Edwin mocht de full size car uitkiezen en deze keer is het een Volkswagen Passat geworden (Janneke had liever een Camry gehad). Navigatie aan en meteen naar het hotel, want we tolden van de slaap. Het hotel was naar 5 minuten rijden en het inchecken bij het Mc Carran Best Western was zo gepiept. Op de kamer ons pap en mam en gebeld, en ook nog even laten weten via de site dat we goed waren aangekomen en toen vielen we allebei als een blok in slaap...

Tot vanmorgen 03:30 uur toen waren we allebei klaar wakker, gelukkig vielen we allebei daarna nog in slaap tot 06:30 uur. We mogen niet klagen, eerder hadden we veel meer last van de jetlag. Ook een verfrissende douche doet wonderen en voor het ontbijt hoefden we niet op pad. Bij dit hotel zat het erbij in en was voor continental breakfast goed te noemen. Nadat we onze buikjes vol hadden gegeten, werden op de kamer de koffers en tassen opnieuw ingedeeld en konden we op pad. Ons plan was voor vandaag om een gedeelte van Zion National Park te bezoeken, waar we nog niet eerder zijn geweest, namelijk Kolob Canyons. Toen we buiten kwamen, liep de temperatuur al aardig op en de zon heette ons welkom. Heerlijk! Via de I-15 North lieten we Las Vegas al snel achter ons en we verbaasden ons ook deze keer weer over het feit dat de vrachtwagens hier met 130 km per uur voor bij denderen. We werden dus meerdere malen ingehaald door een vrachtwagen, hoe vind je dat? Maar om gelijk de eerste dag een sheriff achter je aan te hebben is ook zo iets... Wel zijn we er meerdere tegen gekomen, dus zo goed mogelijk heeft Edwin zich aan de snelheid gehouden. Onderweg hadden we een koffiestop in Mesquite. We hebben hier al vaker een koffiepauze bij de Starbucks gehad. Echter bleek tot onze verrassing de Starbucks vervangen te zijn door een andere koffietent. Gelukkig smaakte de Illy-koffie ook erg lekker. We vervolgden onze reis via de I-15 North naar Kolob Canyons en we hadden meteen prijs, een of ander lampje begon te branden. Janneke kreeg het helemaal op haar heupen en vond dat ze toch beter een Camry hadden kunnen nemen. Na een paar minuten ging het lampje vanzelf uit, dus volgens Edwin zou er niet veel aan de hand zijn, maar Janneke had even geen vertrouwen in de Duitse degelijkheid. Uiteindelijk de "handleiding" van de auto gevonden en toen bleek het te gaan om het klepje van de benzinedop, hoe verzin je zoiets, haha. We konden dus weer verder richting Kolob Canyons en bij aankomst bij het Visitor Center, bleek dat onze nationale parkpas van vorig jaar nog geld te zijn in de maand september, dat was een leuk cadeautje! Na het bezoek aan het Visitor Center, vaste prik bij een bezoek aan een park, besloten we the scenic drive te rijden en op het einde van deze weg een wandeling in te plannen. De natuur verbaast ons hier keer op keer, ook deze keer weer, echt zo mooi en dan die stilte! We liepen de Timber Creek Overlook Trail, een roundtrip van 1 mile, dus om te beginnen, goed te doen! Na deze wandeling dachten we dat het nog maar 13:30 uur was, dus besloten we nog een gedeelte van een andere trail, de Taylor Creek Trail, te gaan lopen. Dit was grensverleggend voor Janneke, want we moesten constant de Creek oversteken, maar met onze militair voorop, kwam dit helemaal goed! Het was heerlijk weer om te wandelen, rond de 25 graden, af en toe bewolkt en dan weer zon. De rolverdeling voor de camera's was ook weer hetzelfde als voorgaande jaren: Edwin filmde en Janneke fotografeerde. Na een uur deze trail gewandeld te hebben, vond Janneke het wel weer mooi voor vandaag met al dat gewandel en ook om te voorkomen dat we eerste dag er als kreeftjes eruit zouden komen te zien. Het was toen nog maar een paar miles rijden naar Cedar City, waar we zouden overnachten bij The Holiday Inn. Alle bagage weer uitgeladen en geïnstalleerd op de kamer, toen kwamen we erachter dat we in een andere tijdzone zaten en het dus 16:00 uur was in plaats van 15:00 uur. Op de kamer even gerelaxed en we wilden toen eigenlijk naar de Wal Mart lopen, echter hielden de trottoirs op en het was te gevaarlijk om een kruispunt over te steken voor voetgangers... Weer terug naar het hotel en toen de auto maar gestart, voor nog geen 3 minuten reistijd, tja, zat niks anders op... Bij The Wal Mart onze water- en etensvoorraad aangevuld, het was even zoeken in deze immense grote winkel, maar uiteindelijk hebben we alles gevonden. Na het boodschappen doen, belandden we bij The Applebee's voor ons avondeten. Weer heerlijk gegeten bij dit restaurantketen en voordat we het wisten, hadden we onze refill al op tafel staan. Na het eten op de hotelkamer nam Edwin de Ipad en viel ondertussen in slaap, terwijl Janneke het verslag bijwerkte. Na het bijwerken van het verslag nog geprobeerd om de foto's te uploaden, maar dit lukte helaas niet. Hopelijk gaat dit morgen in het andere hotel wel goed....

Voor nu welterusten of beter gezegd voor jullie slaap lekker uit, het is tenslotte weekend! En pap en mam, veel plezier dit weekend met de festiviteiten in Tiel wat betreft het fruitcorso, geniet ervan!

Liefs van Edwin en Janneke