Viva Las Vegas

Lieve familie en vrienden,

Zo net terug van The Strip, we worden nog een stelletje nachtbrakers als het zo doorgaat, haha! Edwin is inmiddels in dromenland en ik “klets” jullie nog voor het slapen gaan bij over onze belevenissen in Vegas….

Vanmorgen was het rond 09:00 uur dat we wakker werden! Edwin was namelijk vannacht wakker geworden van de buren, die om 03:15 uur erg luidruchtig terugkwamen op de kamer, en daarna weer in een diepe slaap gevallen. Janneke daarentegen had niks gemerkt en had als een blok geslapen. Edwin sprong als eerste onder de douche en Janneke ging eens uitvogelen hoe het hier nu met dat internet zat. We kwamen online, dus kon ik eindelijk het reisverslag uploaden en uiteraard eventjes De Telegraaf lezen. Toen Edwin klaar was met zijn waterballet, wisselden we de rollen om. We rommelden op ons gemak nog wat aan op de hotelkamer en rond 10:30 uur gingen we richting de Stratosphere Tower. Aangezien we hier logeren, mogen we gratis naar the top. Machtig mooi om zo’n uitzicht te hebben over Las Vegas! Alleen niet te dichtbij het raam komen, want het is hoog, heel hoog!!!! We raakten niet uitgekeken en zag ook nog enkele fighters opstijgen vanaf Nellis Airforce Base. Uiteraard filmde Edwin ook Mc Carran International Airport en vliegtuigen die opstegen of aan het landen waren. We liepen ook nog naar het panoramadek, nog een verdieping hoger, en merkten toen hoe heet het buiten was. In het hotel is het een en al airco, dus het leek net of we een warme deken omgeslagen kregen. Vanaf het panoramadek, heb je ook uitzicht op de attracties, die hier op de top zijn geplaatst, zoals de Big Shot en de X-Scream. Naar kijken, hadden we al zo iets, zij liever dan wij! Hoe krijgen ze het verzonnen, maar we zijn natuurlijk in Vegas, dus gekker dan gek, is nog niet gek genoeg…. De klok tikte door en voordat we het wisten was het al middag. We hadden allebei eigenlijk wel honger, niet zo gek, als we normaal gewend zijn om een stevig ontbijt te nuttigen. Het werd een brunch bij de Starbucks. We gingen er maar eens goed voor zitten en konden zo mooi het casino overzien. Genietend van de koffie met iets lekkers, was het “aapjes” kijken. Ook hier raakten we niet uitgekeken, haha! Na onze brunch wandelden we verder door het hotel, bezichtigden de winkeltjes van dit hotel en liepen richting the pool op de 8e verdieping. We wilden is kijken of er voor ons zonaanbidders, ahum, ook een schaduwplekje zou zijn bij het zwembad. Helaas, pindakaas, dat zou niks worden of we zijn de rest van de vakantie echt meneer en mevrouw Kreeft. Zodoende gingen we terug naar onze hotelkamer, want het was echt vreselijk heet buiten, maar ook om Edwins rug een beetje rust te geven. Edwin pakte de laptop erbij en ging internetten. Janneke had schijnbaar nog niet genoeg slaap gehad, want die viel prompt weer in slaap. Tegen 16:00 uur vond Edwin dat het gedaan moest zijn met de rust en maakten we ons klaar voor Fremont Street. Dit is het gedeelte waar het eigenlijk allemaal begonnen is Las Vegas. We zijn al meerder malen in Las Vegas geweest, maar het was er nooit van gekomen om hier naar toe te gaan. We kochten eerst nog iets te drinken en toen op pad naar The Deuce, de bus die ons naar Fremont Street zal brengen. Als we oversteken naar de bushalte spreken we een Nederlands stel en zij geven dat zij al jaren in Las Vegas op vakantie gaan, ze zijn hier nu 3 weken?!?! We vragen naar hun ervaringen wat betreft Fremont Street en volgens hen is het goed te doen om lopend daar naar toe te gaan. De temperatuur is inmiddels behaaglijk en we besluiten de raad op te volgen, dus met de benenwagen en vooruit met de geit! We komen langs verschillende wedding chapels en bij een daarvan is Bon Jovi ooit getrouwd. Blijft toch weer terugkomen, eerst in Moab en nu weer hier, haha. Het is zelfs zo dat Bon Jovi een concert geeft bij de MGM dit weekend! We hadden al meerdere keren reclame gezien hierover, maar de tickets zijn $ 180,-. Dat vonden we toch een beetje te gortig, als we nu van die goede gokkers waren…. Dan hadden we wel een gokje gewaagd om de kaartjes te verdienen, maar daar zullen we met onze gokcapaciteiten maar niet aan beginnen, haha. We liepen er zo’n 3 kwartier op en kwamen toen bij Fremont Street uit. Inderdaad een hele belevenis en we kwamen ook hier weer ogen tekort, zoveel levendigheid om je heen, je weet niet waar je moet kijken! We zijn gewoon maar gaan lopen en op zijn tijd stil gestaan om alles in ons op te nemen. Al de indrukken wekte onze eetlust op en deze keer werd het een hotdog om de eerste honger te stillen. We genoten van de Fremont-Experience en tegen 20:00 uur verlieten we dit gedeelte van Las Vegas weer. We kochten kaartjes voor The Deuce, $ 7,- en dan kun 24 uur zo vaak van Fremont Street over The Strip naar Mc Carran International Airport rijden als je zou willen. We besloten om met de bus tot en met Treasure Island te gaan en daar vandaan liepen we naar The Bellagio om de fonteinen te zien. Ondertussen stopten we nog bij The Mirage om de “uitbarstende” vulkaan te zien. Na het mooie schouwspel van de fonteinen, wandelen we op ons gemakje terug richting The Stratosphere. Je kon merken dat het weekend was, want het was een stuk drukker dan gisteren. We maakten 2x een stop, even iets drinken, een ijsje eten en uitrusten, het is toch een heel eind dat je loopt. We kunnen dadelijk zo meedoen met de Wandelvierdaagse, haha! Tegen middernacht liepen we ons hotel weer binnen en daar was het nog een drukte van jewelste. In het casino rinkelde de fruitmachines naar hartenlust en was het zo te zien nog lang geen bedtijd voor al die andere mensen. Voor Janneke inmiddels ook, ondanks dat ik vandaag nog een paar uurtjes een uiltje heb geknapt…
Dus welterusten of voor jullie goedemorgen en maak er een fijn weekend van!

Dikke knuffel van Edwin en Janneke