From nature to Vegas

Lieve familie en vrienden,

Het verslag is vandaag later dan jullie gewend zijn, maar dat komt omdat we in Las Vegas zijn aangekomen. We kregen er vandaag een uurtje extra cadeau bij, maar dat houdt in dat het tijdsverschil inmiddels 9 uur is geworden. Uiteraard waren we vanavond ook nog op pad op de The Strip, vandaar alvast ons berichtje toen we bij The Mac zaten….

Vanwege dat extra uur, deden we het vanmorgen rustig aan, we konden ontbijten tot 10:00 uur, dus lekker relax de morgen beginnen. Dat is wel aan Janneke besteed, want ’s morgens vroeg is niet haar beste moment van de dag, haha! Echt vakantie dus, eerst wakker worden met de zon op je snoet, dan een verfrissende douche en ook nog eens een ontbijt dat voor je klaar staat, wat hebben we het goed. We lieten ons het ontbijt goed smaken en hierna gingen we terug naar de hotelkamer om ons boeltje weer bij elkaar te pakken. De kofferbak van de Camry werd weer volgeladen, maar we lieten de Camry nog eventjes met rust, want we gingen nog de trail lopen, welke we eigenlijk gisterenavond hadden willen doen. We konden simpelweg nog geen afscheid nemen van Zion National Park en bovendien is het niet zo ver rijden naar Las Vegas, ongeveer 3 uur. We stapten weer op de shuttlebus en na de overstap bij het visitor center, reden we mee tot en met de junction van highway 9 en de scenic drive richting de Zion Lodge. We begonnen aan onze trail en nog maar een paar stappen gezet en ja, hoor, stapten we bijna op een tarantula. Edwin vond het helemaal geweldig! Janneke schrok niet meer zoals gisteren en ook dit beestje werd op de gevoelige plaat vastgelegd. Na deze fotoshoot vervolgden we onze weg. We genoten van de wandeling en kwamen nog van alles tegen, zoals eekhoorntjes, supergrote vlinders en hagedisjes. Na ruim een uur gewandeld te hebben, kwamen we weer uit bij het visitor center aan. Het was toen tijd om te gaan, wel met pijn in ons hart, want Zion National Park, blijft toch een van onze favorieten. De Camry werd van stal gehaald en we gingen op weg naar Las Vegas. We stuitten als snel op road work en dat pakken ze hier gronding aan. Je bent er dus wel eventjes zoet mee, maar altijd weer fascinerend hoe ze dat hier aanpakken. Onderweg stopten we nog in Mesquite bij Casino Casa Blanca, vaste prik als we hier langs komen, want dan moet er echt eventjes gestopt worden. Niet alleen vanwege een plaspauze, maar ook voor Starbucks. Edwin nam een latte mocha en Janneke had de strawberry crème, mmm, is altijd weer een cadeautje! Na deze koffiepauze reden we via de I-15 verder richting Las Vegas, de temperatuur liep lekker op. Op een gegeven moment was het zelfs 100 Fahrenheit!!! Je rijdt door de woestijn en op een gegeven moment zie je Las Vegas opdoemen, echt zo’n tegenstelling! En al helemaal als je nog een paar uur geleden in een nationaal park hebt rondgesjouwd. Ook zagen we vanaf de I-15 Nellis Airforce Base liggen en spotten nog een F-16! In Las Vegas gingen we eerst naar de Las Vegas Premium Outlets, we zijn nu toch in de buurt en het ligt dichtbij ons hotel. Janneke wilde graag een nieuwe tas kopen, want het zwarte Amerika-tasje had het na 8 keer trouwe dienst in Amerika begeven. Keuze genoeg en na een rondje gemaakt te hebben, werd er gekozen voor een bruine tas. Het liep inmiddels al tegen het einde van de middag, dus besloten we maar eens naar ons hotel te rijden, deze keer de Startospere. Niet ver van de Premium Outlets, dus we waren er zo en wonder boven wonder, hadden ook nog eens vrij snel de parkeergarage gevonden. Normaal gesproken, zoek je je altijd een ongeluk naar de parkeergarage van de hotels aan de Strip, maar deze keer ging het vrij vlotjes. Auto weer gestald, inde parkeergarage op de 5e verdieping, en op naar de receptie van het hotel. Deze ligt altijd op een of andere manier aan de andere kant van het casino… Altijd fijn om met je koffers door heel het casino te stiefelen, op hoogpolig tapijt, haha! Het was een lange incheck, blijft altijd moeilijk de naam de Wijse te vinden, de ene keer staan we onder de D en dan weer onder de W… Maar we hadden tenminste een hotelkamer, leek er eventjes op, of het anders zou uitpakken. Eenmaal aangekomen op de 15e verdieping in onze hotelkamer, gaat meteen de telefoon. Dat was de receptie dat ze niet de juiste sleutels hadden gegeven. Uiteindelijk kwamen we terecht op de 23e verdieping, in een Selected room, met uitzicht op de Stratosphere. Dat werd meteen beloond, want ze waren aan het bungy jumpen! Ja, ja, we zijn in Las Vegas, knotsgek zijn ze hier! We besloten om eventjes te relaxen, want Edwins rug speelde op. Na deze rustpauze vertrokken we richting de Strip. We liepen deze keer tot de Riviera, want anders belastten we Edwin nog teveel. Ons avondeten was vnavond bij Mc Donalds en na deze vette hap, liepen we nog het casino Circcus Circus op aanraden van Ton en Simone binnen. Het was inderdaad “fout” maar wel leuk om een keer gezien te hebben. We liepen nog eventjes binnen bij de World’s Greatest Giftshop en keken daar wat rond. We gingen naar buiten met Aleve en een fles rosé, haha. Op zich een vreemde combinatie, je zou kunnen redeneren als we teveel wijn zouden drinken dan hebben we in ieder geval iets voor de hoofdpijn, haha. Nee, Edwin wilde voor de zekerheid toch een goede pijnstiller voor zijn rug en slijmbeursontsteking hebben en dat die rosé konden we maar in huis hebben als we zin in een wijntje hebben op de hotelkamer. In ons eigen hotel besloten we in het casino nog een gokje te wagen. We gooiden een paar dollar in een fruitmachine. Aangezien we nooit gokken, weten we nog geen eens de spelregels van zo’n machine, haha. We deden net of we ervaren gokkers waren en hadden samen de grootste lol! We speelden op zo;n 1 cent automaat, dus konden ons uitleven, $ 3,- erin en we hadden uiteindelijk $ 1,50 over. Wel verlies, maar nog niet helemaal verloren, haha. We waren voor ons doen niet erg vroeg op de kamer, maar om nu meteen te gaan slapen, dat was ook weer zo iets. Bovendien wilde Janneke nog graag het reisverslag bijwerken. Edwin keek inmiddels TV en rond middernacht was het voor ons bedtijd…
Het gebruik van internet moest via de TV en dat lukte niet meteen, vandaar dat we het morgenochtend nog maar eens proberen. De luikjes vallen onderhand dicht, dus welterusten!

Liefs van Edwin en Janneke