Zion National Park

Lieve familie en vrienden,

Het is ’s morgens telkens even schakelen, waar worden we wakker. O, ja, we zijn in Springdale vlakbij Zion National Park. Daar blijven we vandaag en morgen, dus morgen hoeven we er niet over na te denken :-) Edwin was vanmorgen als eerste wakker en was al de berichtjes op de blog en de nieuws-sites aan het scannen op de tablet. Janneke ging daarom maar als eerste onder de douche. Hierna werden de rollen omgekeerd en Janneke nam de tablet over :-) Bij dit hotel zit het ontbijt er weer bij, dus wij lieten ons verrassen! Was weer een goed ontbijt, dus we lieten het ons goed smaken. Zelfs Douwe Egberts koffie, dan smaakt het ontbijt meteen een stuk beter. Die koffie die we normaal voorgeschoteld krijgen dat is echt af en toe slootwater, smaakt gewoon helemaal niet naar koffie. Dus vandaar dat we ons af en toe tegoed doen aan Starbucks, vinden wij een goed excuus :-) Na het ontbijt was het tijd om Zion National Park in te gaan, even tanden poetsen, de wandel-rugzak mee en we waren er klaar voor. Uhm, nog geen paar stappen buiten onze hotelkamer, struikelde Edwin over een tegel en had een gemene snee onder zijn grote teen. Janneke had in haar “hutkoffer” natuurlijk pleisters bij, dus snel er een op gedaan, want het bloedde behoorlijk. Volgens Edwin zat de pleister goed, dus konden we naar de shuttlebus. Nog geen paar stappen verder, was de pleister al rood. Dus vond Janneke het nodig om toch maar even terug te gaan naar de hotelkamer. De wond daar goed schoongemaakt, proberen het bloeden te stelpen en weer een pleister erop. De sandalen van Edwin hadden vandaag dus vakantie en werden ingeruild voor wandelschoenen, om te voorkomen dat er zand in de wond zou komen. Dat ging goed, dus alsnog naar de shuttlebus en als eerste naar het visitor center. Even rondgekeken en we besloten om de Lower Emerald Pool te doen en aansluitend de Kanyenta Trail. Toen we bij de Zion Lodge midden in het park uitstapten, viel het ons meteen op, dat het megadruk was. En dat voor een doordeweekse dag in oktober? Hadden we eerlijk gezegd niet verwacht. Het water van Emerald Pools (je hebt ook nog de Middle en de Upper) sijpelde mooi over de rand en dat gaf mooie opnames. Ook de Kayenta Trail langs de Virgin River was weer erg mooi om te lopen. We realiseerden ons dat we via deze kant te lopen, veelal aan het dalen waren, dus dat was mooi meegenomen. Rond 13:00 uur kwamen we aan bij The Grotto, waar de Kayenta Trail eindigt. Daar is een picnic area, dus heel gezond hebben we een banaan gegeten om weer op energie te komen :-) Het was overigens geweldig wandelweer, rond de 25 graden maar wel met bewolking, dus gingen we verder met onze volgende trail, namelijk naar Weeping Rock. Eerst weer de shuttlebus in en vanaf de halte is het een steile klim van een halve mile omhoog. Het water druppelt hier naar beneden met als een gevolg een hanging garden. Na dit bewonderd te hebben, weer de shuttelbus in en reden door tot het eindpunt, de Temple of Sinawava. Hier begint de wandeling langs de Virgin River tot je bij The Narrows komt. We wilden even checken hoe de temperatuur van het water in The Narrows zou zijn of we morgen die trail zouden gaan lopen of niet. Daarnaast is de Riverside Walk een makkelijke trail met mooie uitzichtpunten, dus hup uit de shuttlebus en wandelen maar. Na een ruim een 1 mile gewandeld te hebben, kwamen we via de Riverside Walk aan bij de The Narrows. Edwin kon natuurlijk door zijn blessure nu niet het water in, maar Janneke had wel sandalen aan en ging eens proberen. Voor de foto’s bleef Janneke nog keurig in het water staan, maar om hier een paar uur te gaan wandelen, nee, dank je feestelijk. Brr, wat was het water koud! Het is een heel mooi om hier te lopen, maar de stenen in de Virgin River zijn zo glad als een paling, dus je moet echt goed opletten. Als je halverwege onderuit glijdt, dan heb je dus echt een kletsnat ijskoud pak. Brrr, moet er niet aan denken :-) Weer snel uit het water en we begonnen aan de wandeling terug. Ook hier blijf je foto’s nemen, zo ongelooflijk mooi. Maar ook hier weer bizar druk deze keer. Het was wachten in de rij voor de shuttlebussen. Deze keer namen we de shuttlebus terug naar Zion Lodge en trakteerden we ons zelf op een ijsco. Daar hebben we lekker van gesmikkeld en uitgerust op een bankje aan het grote grasveld voor Zion Lodge. Het was toen inmiddels tegen 16:00 uur, dus besloten we met de shuttlebus terug te keren naar het visitor center. Ook nu weer was het proppen in de shuttlebus, dus besloten we er maar bij Canyon Junction uit te stappen om via de Pa’rus Trail terug te wandelen. Deze wandeling valt ook onder de categorie Easy en bijna 2 miles. Zelfs de zon brak nog echt door de wolken toen we daar liepen, we zeiden al, nu moeten we nog oppassen dat we niet verbranden :-) Dat viel gelukkig mee en bij het visitor center aangekomen, was het nog wachten op de shuttebus terug naar Springdale, naar ons hotel. In ons hotel heel even gerelaxed en toen was het al tijd om weer een restaurantje te gaan zoeken. Deze keer kwamen uit bij Bit ’n Spur, een Mexicaans restaurant. Eten was weer prima, net zoals voorgaande jaren :-) Hierna weer op ons gemakje naar ons hotel gewandeld en op bed geploft. Na al dat gewandel toch wel heel prettig. Al en met al bijna 10 kilometer gewandeld vandaag! Dus nu nog even lekker T V kijken en dan zullen we vast weer als roosjes slapen :-)

Liefs van ons